ساخت وتقویت سازی یونی داربست های نانوکامپوزیتی ژلاتین -کلسیم فسفات به روش زیست تقلیدی نفوذ دو سویه

داربست ها در مهندسی بافت از اجزای اصلی مورد استفاده جهت ترمیم و بازسازی بافت های آسیب دیده هستند. این داربست ها باید دارای خصوصیات شیمیایی، مورفولوژیکی، بیولوژیکی و مکانیکی ویژه ای باشند تا عملکرد مطلوب داشته باشند. در راستای نزدیک شدن به ساختار طبیعی استخوان و بهره گیری از خصوصیات نانوتکنولوژی، امروزه محققین به ساخت داربستهای نانوکامپوزیتی روی آورده اند.در سال های اخیر فراورده هایی از داربست ها با شباهت هایی به ماتریکس استخوان اهمیت و توجه به این موضوع را در مطالعات متعدد به خود جلب کرده اند.سنتز داربست هایی که تقلیدی از ساختار های استخوان طبیعی است ترکیبی از هر دو خاصیت آلی و معدنی استخوان را لازم دارد. در تولید استخوان های طبیعی و ترکیب شیمیایی داربست های استخوانی روش زیست تقلیدی استفاده می شود. در روش زیست تقلیدی پلیمرهای طبیعی مانند کلاژن-ژلاتین وترکیب های معدنی مشابه آن ها در ساختار استخوان(مانند هیدروکسی آپاتیت) استفاده می شوند.بیشترفرایندهای ساخت زیست تقلیدی در دمایc370ودر7.4=ph اتفاق می افتد که مشابه بدن انسان است. در این پروژه، از روش نفوذ دو سویه در محیط فیزیولوژیکی استفاده شد وداربست به روش زیست تقلیدی از نانو کامپوزیت ژلاتین-کلسیم فسفات آمورف با جانشینی یون سیلیسیم تهیه شد .سیلیسیم یک عنصرموثر در فرایند بلوری شدن استخوان است،بنابراین هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم می تواند بک بیو سرامیک مناسب به عنوان ماده جایگزین استخوان باشد.نتیجه نشان داد که داربست نانو کامپوزیت متخلخل بود و ساختمان میکروسکوپی آن به صورت سه بعدی بود .کلسیم فسفات آمورف با جانشینی سیلیسیم در دمای c?0 در ژلاتین رسوب داده شد و نانو کریستال های معدنی رسوب داده شده درمیان ژلاتین، پراکنده بودند. بعد در محلول sbf در دمای c 370 برای ? روز قرار داده شد.فاز معدنی به نانو کریستال های هیدروکسی آپاتیت تغییر شکل پیدا کرد . جانشینی سیلیسیم در ساختار آپاتیت رشد ذرات هیدروکسی آپاتیت را محدود و باعث کاهش بلورینگی آن می شود بنا براین انحلال پذیری هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم افزایش یافته ودر نتیجه هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم رفتار زیست فعالی بهتری نسبت به هیدروکسی آپاتیت استوکیومتری دارد.بدین ترتیب نتایج ما پتانسیل استفاده از داربست های زیست تقلیدی مهندسی بافت استخوان را در فرایند آسیب دیدگی بافت استخوان به روشنی نشان می دهد.